Binnen Pure Communicatie werk ik in de logopedie, voornamelijk met kinderen
op basisschool Natuurlijk! en met jong volwassenen.

Van jongs af aan was ik gefascineerd hoe een kind zomaar tot spreken kwam. Na een proefstage kwam ik er al snel achter dat een ongestoorde taalontwikkeling helemaal niet altijd zo vanzelfsprekend is. En zag ik wat voor een impact een communicatieprobleem op een kind en zijn omgeving kon
hebben. Hoe belangrijk het is dat een kind duidelijk kan maken wat het voelt. Hoe
belangrijk het is dat een ouders begrijpt wat zijn kind bedoelt. Hoe belangrijk
het is dat er met eten en spreken een emotionele band kan worden
opgebouwd. Dat kan mij nog steeds aangrijpen.

Ik geloof dat iedere ouder en ieder kind de puzzelstukjes om hun hulpvraag te
beantwoorden, in handen hebben. Het maakt niet uit of ze steun kunnen gebruiken bij de spraaktaalontwikkeling van het kind, of ouders en baby hulp kunnen gebruiken bij voeding, of jong
volwassenen ondersteuning kunnen gebruiken  als ze een beugel hebben. Mijn doel is kinderen, ouders en hun omgeving in te laten zien dat ze die puzzelstukjes zelf hebben, en hun enkel begeleiden in het maken van het geheel.

Ik ben zelf moeder van twee jongens. Twee kinderen met ieder hun eigen zorgen. Die persoonlijke ervaringen probeer ik, naast mijn kennis, aan ouders te spiegelen. ‘Ik ben ook gewoon een moeder- net als jij.’ Naast mijn werk ben ik creatief bezig met het maken van taarten en haken.